پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

حضور فردی معلوم الحال و معلوم التوان نظیر ساداتی نژاد از ابتدا مورد نقد و حتی دادن هشدار امنیتی مکتوب مستقیم توسط شعار سالی‌ها به ریاست محترم جمهور همراه بود. از ابتدا در جریان سطح توان، نوع تیم سازی، محوریت‌های فعالیتی و حتی حاجی‌های پشت پرده این گروه بودیم و درباره بعضی جریانات و پیامدها، هشدار مکتوب امنیتی دادیم. اما گویا گوشی شنوا برای ما وجود نداشت و یا مصالحی مطرح بود که ما از آن بی خبر هستیم. یاسمین طالقانی در مقاله‌ای بنام سکوت رئیسی و احمدی نژاد از علل سکوت درخصوص چای دبش می‌پرسد؟ به نقل از جعفرزاده امین آبادی می‌پرسد که کاش آقای رئیسی می‌گفت که آقای ساداتی‌نژاد را برای ایجاد چه مشکلاتی در وزارت کشاورزی برکنار و حذف کرد. چرا حکم دادگاه آقای ساداتی‌نژاد بخشیده می‌شود؟ آقای رئیسی می‌خواهد بگوید در دولت من اصلا فساد اتفاق نمی‌افتد؛ مگر می‌شود؟ واضح است که چنین سطحی از فساد و تخلف بدون دخالت و مساعدت سطوح مختلف مدیران مرتبط امکان‌پذیر نیست. به عبارتی ما با یک سلسله تخلف سازمان‌یافته، پیوسته و در ارتباط با هم برای تخصیص غیرقانونی چنین حجم بالایی از ارز مواجه هستیم. نکته تاسف بار و خنده دار و پلشت ماجرا هم اینجاست که ساداتی‌نژاد، وزیر کشاورزی دولت سیزدهم که نامش در فساد چای دبش و نهاده‌های دامی مطرح شد، برای انتخابات مجلس ثبت‌نام کرد و تایید صلاحیت هم شد. آیا منافع ملی، گام دوم انقلاب، رسالت انقلاب ۵۷، تمدن سازی اسلامی- ایرانی و ... مهم‌تر است یا حفظ منافع و حمایت از مشتی مدیر فاسد مسئله دار؟ سربسته عرض شد.

یک چایکار می گوید: «پیش از این چای خارجی بازار را در سیطره خود داشت. به مرور زمان چایکاران ایرانی نیز توانستند در بازار سهمی پیدا کنند و محصولات خود را به بازار بیاورند. اما اگر در حال حاضر برای ورود چای خارجی محدودیتی نباشد مجددا چای خارجی جایگزین چای داخلی در بازار خواهد شد.

چای مطلوبترین و دوست‌داشتنی‌ترین نوشیدنی برای ایرانی‌ها است. این نوشیدنی معطر پس از آب، پرمصرف‌ترین نوشیدنی جهان به حساب می‌آید. البته ما در این گزارش به دنبال تعریف کردن از چای و فواید آن نیستیم و به بهانه آشنایی بیش از پیش با یک موزه، بیشتر روی تاریخچه چای در ایران تمرکز می‌کنیم.

یکی از فعالین حوزه چای کشور گفت: براساس اظهارات رئیس سازمان چای کارخانه‌هایی که از قبل هزینه های کمرشکن نوسازی را انجام داده‌اند، نمی‌توانند تسهیلات دریافت دارند.

کاشف‌السلطنه، شاهزاده قاجار و کنسول ایران در هندوستان که حدود یک ‌قرن پیش وقتی مقداری بذر و دو هزار اصله نهال چای را به ایران آورد، شاید هرگز فراگیرشدن این گیاه سحرآمیز را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما اکنون سال‌های زیادی است که چای این مونس تنهایی و هم‌نشین مجالس انس مردم ما، از چین خستگی‌ها کاسته و حلقه پیوند دل‌هایی شده که از نوشیدن در شادی‌ها، شادتر شده و در عزاها از آن تسلی می‌گیرند

آقا محمدخان قاجار قوانلو ملقب به کاشف السلطنه و مشهور به چایکار، دولت مرد دوره قاجار و پهلوی بود. او نخستین کسی است که کشت چای را در ایران رواج داد و به همین دلیل "پدر چای ایران" خوانده می شود.